W numerze 3 (66) 2021 redakcja „Tekstualiów” chciałaby zaprosić do namysłu nad formami gatunków hybrydycznych w literaturze i sztuce. Interesować nas będzie status gatunków hybrydycznych w różnych formach szeroko rozumianej sztuki (malarstwie, rzeźbie, muzyce, kinematografii, teatrze, architekturze) oraz w literaturze (pisanej, mówionej, ale także w formach performansów czy też happeningów nastawionych na wykorzystanie różnych mediów i form przekazu). Ważnym polem refleksji badawczej okażą się sposoby wykorzystywania gatunków hybrydycznych w słowie pisanym, w literackich grach z konwencją gatunkową, a także w sztuce oralnej i w formach pozasłownego manifestowania tożsamości danego zjawiska. Sposoby opisu testowania pojemności znaczeniowej hybryd oraz ich komponentów w praktyce artystycznej prowadzą do pytania o status, granice i efekty różnorodnych pięter przetwarzania znaczenia hybrydyczności w celu uzyskania nowej jakości estetycznej, a co za tym idzie epistemologicznej, aksjologicznej i ontologicznej.
Patchworkowa (tu: mieszana, krzyżówkowa, o bardzo silnym stopniu skomplikowania i transformacji) struktura wypowiedzi artystycznych prowadzi niewątpliwie do pytań o charakter i możliwości łączenia różnorodnych pól tematycznych, konwencji wypowiedzi, znaków kultury, które – komunikując się ze sobą w obrębie nowej jakości artystycznej – wyznaczają jej nową rolę i określają jej nowy kształt. Stąd potrzeba nazwania tych nowych kształtów, form i nowych jakości na polach reagujących żywo na różnorodne bodźce – literatury i sztuki.
Numer poświęcony będzie dyskusji nad istotą hybrydy jako heterogenicznej jakości artystycznej, będącej efektem przetwarzania znanego zasobu form, będącej mutacją różnorodnych sposobów form gatunkowych tak, by tworzyła ona nową jakość artystyczną. W numerze znajdzie się też miejsce na refleksję teoretyczną dotyczącą dystynktywnych cech hybryd (jako typów tekstu, gatunków, form wypowiedzi, cech stylistycznych i retorycznych, a także sposobów reakcji na możliwości opisu świata). Istotą namysłu będą również różnego rodzaju krzyżówki form ujawniające proces przekraczania formy, a także między- i transdyscyplinarną refleksję dotyczącą zjawisk artystycznych niespójnych, nieodpowiadających sobie, o różnym stopniu nasilenia, o niełatwej do jednoznacznego zakwalifikowania i zdiagnozowania pod względem gatunkowym. Połączenia form znanych i nieznanych, nowo powstających narzucają bowiem konieczność określania ich statusu, próbę ich hierarchizacji w sztuce i literaturze oraz konieczność zastosowania odpowiedniego zestawu pojęć. Dlatego uważamy, że przygoda z nazywaniem hybryd i hybrydycznych światów możliwych i niemożliwych odsłoni również możliwości i niemożliwości języka opisu.
Redaktorzy prowadzący dr hab. Dawid Maria Osiński, Magdalena Ukrainets
Termin nadsyłania artykułów: do 30 czerwca 2021