Śmiech we współczesnej kulturze przejawia się na wiele sposobów, niejednokrotnie ujawniając ambiwalencję przypisywanych mu znaczeń. Wielość gatunków, w które wpisany jest śmiech, odmienność reakcji na niego, zróżnicowanie kulturowe nabierają istotnej roli po latach studiów nad przełomowymi dziełami Bergsona oraz Bachtina. W numerze widzimy miejsce dla studiów nad poszczególnymi przypadkami zaczerpniętymi z rozmaitych mediów: literatury, teatru, filmu, reklam i sztuk wizualnych. Widzimy potrzebę by poszerzyć ogląd zachodzących we współczesnym świecie zjawisk motywowanych filozofią śmiechu – tego karnawałowego ale nie tylko! – a przy tym zależy nam na tym, by opisać je w perspektywie diachronicznej.