(1955), eseista, krytyk literacki i teatralny, teoretyk literatury, profesor Uniwersytetu Szczecińskiego. Urodził się w Bydgoszczy, ukończył filologię polską na UAM w Poznaniu oraz bibliotekoznawstwo we Wrocławiu. Doktoryzował się w Poznaniu, habilitował w Warszawie (IBL). Szczecinianin nie z dziada pradziada, lecz z wyboru. Jako poeta debiutował na łamach krakowskiego dwutygodnika „Student” w 1981 roku. Wydał tomiki poetyckie: Poemat w czerwieni (Poznań 1984, w drugim obiegu), Powidok powietrza (Szczecin 1994), Za czarnym wielokropkiem… (Szczecin 1999), Li(me)ryczny plan Szczecina (1998) i zbiór o wątpliwym autorstwie Głosem prawie cudzym (Kraków 2004). Ponadto opublikował książki naukowe: Miniatura poetycka (Szczecin 1999) i Granice poezji i poezja bez granic (2001). Autor opracowań z zakresu literatury współczesnej (Leśmian, Przyboś, Szymborska), poetyki miniatur lirycznych oraz prozy latynoamerykańskiej. Opracował poemat Tuwima Kwiaty polskie w serii „Biblioteka Polska” (Kraków 2004). Współzałożyciel pisma „Pogranicza”.