(1972), serbska poetka, prozaiczka i tłumaczka. Dotychczas wydała dziewięć tomów poetyckich: Snovidna voda (Snowidząca woda, 1994), Uže od peska (Sznur z piasku, 1997), Zabava za dokone kćeri (Rozrywka dla znudzonych córek, 1999), Život na razglednici (Życie na pocztówce, 2003), Oko nule (Około zera, 2006), P. S. (2009, wiersze wybrane), Meteorski otpad (Meteoryczny odpad, 2013), Nešto svetli (Coś świeci, 2014, wiersze wybrane i nowe), Čistina (Szczere pole, 2015). Wiersze Any Ristović, przełożone na kilkanaście języków, w tym na angielski, niemiecki, słowacki, macedoński, bułgarski, szwedzki, hiszpański, francuski, węgierski oraz fiński, ukazały się w licznych antologiach i periodykach. Na Słowenii, Słowacji oraz w Austrii i Serbii (po węgiersku) doczekały się również wydań książkowych. W Polsce jej twórczość prezentowana była w czasopismach „Nowa Okolica Poetów”, „Almanach Prowincjonalny”, „Pobocza” i „Akcent”, a także w antologiach Wszystkie chwile są tu i nic być nie przestaje (2008) oraz Serce i krew (2015). Ana Ristović jest laureatką wielu prestiżowych nagród, między innymi Branka Radičevicia (1994), Branka Miljkovicia (1999), Huberta Burdy (2005), Milicy Stojadinović Srpkinji (2010), Vladislava Petkovicia Disa (2014). Mieszka i pracuje w Belgradzie.