(1921–2016), tłumacz, publicysta, redaktor. W latach 1938–39 studiował fi lozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1937 artykułem Na śmierć Leśmiana w czasopiśmie „Młodzi idą”. Do wybuchu wojny publikował felietony i wiersze satyryczne. Zbliżony do kręgu Gombrowicza, poznał wówczas Witkacego i Brunona Schulza. We wrześniu 1939 walczył w szeregach Legii Akademickiej. W 1939 został przez Sowietów zesłany do pracy w kopalni w Donbasie. Po uwolnieniu rozpoczął w ZSRR studia medyczne. Powrócił do Polski z I Armią Wojska Polskiego. W latach 1950–1959 pracował w redakcji „Nowej Kultury”, a następnie był do 1968 roku kierownikiem literackim Zespołu Realizatorów Filmowych „Syrena”. Po marcu 1968 roku wyjechał do Włoch, gdzie pracował jako wykładowca na uniwersytetach w Bari i w Pizie. Od 1966 roku współpracował jako tłumacz i publicysta z paryską „Kulturą”. Przełożył między innymi dramaty Jewgenija Szwarca, opowiadania Izaaka Babla, Archipelag GUŁag Aleksandra Sołżenicyna, wiersze Anny Achmatowej, Osipa Mandelsztama i innych poetów rosyjskich. W 1994 roku powrócił do Polski. W 1999 założył miesięcznik „Nowaja Polsza”, którym kierował do śmierci.