Orłoś Kazimierz
(1935), urodzony w Warszawie; wybitny realista, prozaik, autor słuchowisk radiowych oraz scenariuszy filmowych i telewizyjnych, dramaturg, publicysta. Siostrzeniec Józefa i Stanisława Mackiewiczów. Absolwent warszawskiego gimnazjum im. Tadeusza Reytana oraz Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W różnych okresach życia pracował jako prawnik na wielkich budowach PRL. Wydał między innymi tomy opowiadań: Między brzegami (1961), Koniec zabawy (1965), Ciemne drzewa (1970). W 1973 r. opublikował w Instytucie Literackim w Paryżu pod własnym nazwiskiem powieść Cudowna melina, odrzuconą przez cenzurę. Wykluczony z koncesjonowanego przez partię oficjalnego życia literackiego, pisał dla wydawnictw emigracyjnych i dla drugiego obiegu (między innymi powieści „Trzecie kłamstwo” i Przechowalnia, tom opowiadań Pustynia Gobi). Współredagował „Zapis” i „Nowy Zapis”, ogłaszał teksty w pismach emigracyjnych i niezależnych. Po 1989 r. wydał tomy opowiadańą: Niebieski szklarz, Drewniane mosty, Dziewczyna z ganku. 3 maja 2007 r. został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
