Wydarzenia

 

Leszka Szarugi już z nami nie ma. „Pora na powrót do mojego świata (…) Nastał czas” – powiedziałby pewnie, gdyby mógł. Ręka drży, gdy chce wyrazić ten żal. Pisał dużo i szybko, nie celebrował przez kilka miesięcy publikacji kolejnych książek, choć pewnie należało to robić. Kiedy napisał, poprawił i wydał tekst, ów tekst przestawał zaprzątać jego uwagę, Leszek od razu zajmował się czymś nowym, jakby gdzieś się spieszył. Słowa, choć składne i wypływające z Leszka wartkim strumieniem nigdy nie były dla niego niewinne, jak na lingwistę przystało do ostatnich momentów przyglądał się im i ich związkom nieufnie, szatkował je, rozkładał na czynniki pierwsze. Jeśli mierzyć wiek szybkością reagowania na to co wokół, zapałem do pracy twórczej i ciekawością zmieniającego się świata, to można powiedzieć, że Leszek choć miał 78 lat, do końca był młody i odszedł w sile wieku. Leszek Szaruga był członkiem Rady Redakcyjnej „Tekstualiów”, jednym z najbardziej aktywnych autorów, a zarazem jednym z tych, których twórczość nie da się zredukować do współpracy z jednym czasopismem, wydawnictwem czy instytucją. Ostatni tekst, który miał być cyklem sylwicznym przeznaczonym do druku w „Tekstualiach”, nosił tytuł: „Przygotowanie do…”.

Zaczynał się tak:

„powinienem chyba już dawno

zacząć