Wierzejska Jagoda
(1982) – dr, historyczka literatury i krytyczka literacka. Doktoryzowała się w Zakładzie Literatury XX i XXI wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego w 2011 roku. Za rozprawę doktorską, stanowiącą postawę tej publikacji, zdobyła nagrodę Archiwum Emigracji dla najlepszej pracy doktorskiej o tematyce emigracyjnej. Członkini redakcji kwartalnika „Przegląd Humanistyczny”. Stypendystka Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej we Lwowie (2016) i Uniwersytetu Wiedeńskiego (2017). Laureatka konkursu o stypendium dla najwybitniejszych młodych naukowców MNiSW (2018). Kieruje grantem badawczym NCN (Multi)national Eastern Galicia in the interwar Polish discourse (and in its selected counter-discourses), nr 2018/31/D/HS2/00356 (2019–2024). Jest autorką książek: Retoryczna interpretacja autobiograficzna. Na przykładzie pisarstwa Andrzeja Bobkowskiego, Zygmunta Haupta i Leo Lipskiego (2012) oraz Była wschodnia Galicja w Polsce, Polska w byłej wschodniej Galicji. Obraz (wielo)narodowej prowincji w międzywojennej literaturze polskiej (2023). Kontakt z autorką za pośrednictwem redakcji.
Artykuły naukowe
- Sąsiedztwo – bliska wrogość. Studium mikrohistoryczne na makrohistorycznym tle Lwowa lat 30. XX wieku, 1 (76) 2024
- Metafikcyjne do-twarzanie opowieści o sobie samym, 4 (7) 2006
- Nietota, czyli Melancholia Erotica. O funkcji niektórych motywów folklorystycznych w prozie Zygmunta Haupta, 2 (21) 2010
- Widowisko jako forma prezentacji poezji w rzeczywistości totalitarnej. Przypadek grupy Oberiu, 3 (26) 2011