(1944). Mieszka w Podgoricy (Czarnogóra). Wydał książki: Ljubibiće' ( Kochanestworzenie ), Zvezdano perje ( Gwiezdne pierze ), Snimci kasete brodskog dnevnika ( Taśmy dziennika pokładowego ), Svemirska seoba Montenegro ( Wszechświetny pokój Montenegro ), Kuda ćemo ( Dokąd idziemy ), Camac kasika , ( Łyżka łódką ), Krilate ribe nose zlatoustog Jeromonaha ( Skrzydlate ryby unoszą złotoustego Jeromnicha ), Kuće mirisu na magle ( Domy pachną mgłami ), Nije za ujezne ( Nie dla kąśliwych ) – trzy wydania, Nećes mi vjerovati. Amalija je postala vjetrenjaca ( Nie uwierzysz, Amelia stała się wiatrakiem ), Pet libreta za balet ( Libretto do baletu w pięciu odsłonach ), Djevojcica sa glavom pomorandze ( Dziewczyna z głową pomarańczy ), Kljuc. Klatno ( Klucz. Wahadło ). Vukanović opublikował 7 książek dla dzieci. Jego dramaty były wystawiane na scenie i w radio. Wiersze autora weszły w skład 31 antologii, w tym polskiej antologii poezji czarnogórskiej: Słowa, które nie śpią ), ponadto publikowane były w panoramach i wyborach poezji. Teksty i książki Kako to moze ( Jak to możliwe ), Izbor iz savremene crnogorske poezije za djecu ( Wybór poezji czarnogórskiej dla dzieci ), Savremena poezija za djecu ( Zebrana poezja dla dzieci ) znajdują się na liście lektur szkolnych. Utwory Vukanovicia tłumaczone były na języki: angielski, rosyjski, włoski, turecki, węgierski, rumuński, słowenski, macedoński, bułgarski i albański i polski.