(1798-1855), uważany za największego polskiego poetę epoki romantyzmu. Na łamach „Tekstualiów” publikujemy sonet wieszcza pod tytułem Tonie czarnomorskie. Możliwość lektury tego wiekopomnego dzieła Czytelnicy zawdzięczają niesłabnącej pasji badawczej i bezprzykładnej dociekliwości Piotra Michałowskiego, które umożliwiły literaturoznawcy dokonanie tego sensacyjnego odkrycia. Osobom niedowierzającym w autentyczności wiersza, skłonnym posądzać redakcję, albo, co gorsza, odkrywców tej perły dziewiętnastowiecznej liryki polskiej o mistyfikacji odpowiadamy: takie brzydkie zarzuty i podejrzenia trzeba najpierw udowodnić, bo jak mawiał Stanisław Jerzy Lec: „nieładnie jest podejrzewać, jak się wie”.