Autorzy

(1966), ur. w Sarajewie; uznany poeta, prozaik, dramatopisarz i publicysta. Wydał kilka tomików wierszy, między innymi Opservatorija Varšava (Obserwatorium Warszawa, 1988), Uči li noćas neko u ovom gradu japanski? (Czy ktoś dzisiejszej nocy uczy się w tym mieście japońskiego?, 1992); zbiory opowiadań – Sarajevski Marlboro (1994), Karivani (1995) i in., eseje Naci bonton (Nazi bon ton, 1999), dramat Kažeš anđeo (Mówisz, że to anioł, 2000), powieści, między innymi Buick Rivera (2002), Dvori od oraha (Pałace z orzechów, 2003), Glorija in excelsis (2005), Ruta Tannenbaum (2006), Srda pjeva u sumrak na Duhove (Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Świątki, 2009) i ostatnio autobiograficzny esej Otac (Ojciec, 2010); autor antologii młodej bośniackiej liryki Ovdje živi Conan (Tutaj mieszka Conan, 1977).

Jest członkiem chorwackiego i bośniacko-hercegowińskiego PEN Clubu, laureatem licznych nagród literackich (między innymi Nagrody Związku Pisarzy Chorwackich, Nagrody im. Ksavera Šandora Gjalskiego, Pokojowej Nagrody Ericha Marii Remarque’a) i stałym współpracownikiem kilku czasopism na obszarze byłej Jugosławii. Od 1993 mieszka w Zagrzebiu.

W Polsce ukazały się powieści Buick Rivera (Pogranicze, 2003), Ruta Tannenbaum (Czarne, 2008), Freelander (Pogranicze, 2010) oraz Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Świątki (Czarne, 2011) w przekładzie Magdaleny Petryńskiej, kilka opowiadań ze zbiorów Sarajevski Marlboro („Krasnogruda”, nr 6; „FA-art”, 1996, nr 4), Drugi poljubac Gite Danon („Studium“, 2004, nr 1 (43), „Tekstualia”, 2008, nr 1 (12), 2008, nr 2 (13) ) i Rabija i sedam meleka (Rabin i siedmiu aniołów, antologia Widzieć Chorwację), wiersze („Ex Libris“, 1993, nr 3; W tej strasznej chwili. Antologia współczesnej wojennej liryki chorwackiej, Krupski i S-ka, 1996) oraz fragmenty książki Mama Leone („Literatura na Świecie” 2005, nr 11–12); w przygotowaniu jest polskie wydanie książki Otac.

Dziwotwór (oryg. Gurbet) pochodzi ze zbioru Inšallah Madona, inšallah (Zagrzeb, 2004), w którym Jergović obrazowym, żywym językiem (niestroniącym od wyrażeń potocznych i regionalnych) opowiada baśniowe historie osadzone w realiach społecznych Bośni i Hercegowiny. Każdy tekst z tego tomu został zainspirowany inną pieśnią ludową. W przypadku drukowanego w tym numerze czasopiśma opowiadania była to sewdalinka pod tytułem Okreni se niz đul bašču (Odwróć się w ogrodzie róż), traktująca o uczuciu, jakim dziewczynę o imieniu Zumra, która w różanym ogrodzie czerpie wodę, darzy młodzieniec czekający na nią za miedzianym dzbanem zwanym dżugum.