(1969), doc. PhDr., Ph.D., historyk literatury i edytor. Zajmuje się przede wszystkim problematyką literatury czeskiej pierwszej połowy XX w. w powiązaniach z modernizmem i awangardą. W latach 1988–1993 studiował bohemistykę oraz historię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze. W latach 1993–1997 był zatrudniony w Instytucie literatury czeskiej Akademii Nauk Republiki Czeskiej, od 1997 roku pracuje na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Karola, od 2008 roku na stanowisku docenta. W latach 1998–2002 był redaktorem czasopisma „Česká literatura”, w 2004 roku wraz z Libušą Heczkovą i Josefem Vojvodíkem założył czasopismo „Slovo a smysl” publikujące teksty z dziedziny interdyscyplinarnych studiów bohemistycznych. Jego publikacje książkowe to między innymi: monografi a Vizionáři a vyznavači (2007, Wizjonerzy i wyznawcy) oraz Hledači krásy a řádu (2014, Poszukiwacze piękna i ładu), jako autor i główny edytor uczestniczył w projekcie Dějiny nové moderny (Historia nowej moderny). Od 2009 roku jest dyrektorem Instytutu literatury czeskiej i komparatystyki Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Karola w Pradze (http://uclk.ff.cuni.cz/ustav/lide/akademicti-pracovnici/jan- -wiendl/).

E-mail: jan.wiendl@ff.cuni.cz